Titel artikel: Papa ten einde raad, dochters kwamen niet opdagen tijdens zijn week: “Ze vertrokken met vakantie, ik wist van niets”.
Samenvatting uitspraak: Het artikel gaat over een echtscheiding waarbij volgens (vrienden van) de vader de kinderen niet kwamen opdagen tijdens ‘zijn week’. De ex-partner en moeder van de kinderen maakt meerdere bezwaren.
De journalist heeft het artikel gepubliceerd op basis van eenzijdige verklaringen van de ex-partner van klaagster. Hij heeft geen andere bronnen geraadpleegd en de feiten niet op een andere manier gecheckt, terwijl het duidelijk was dat zijn bron partij was in een conflict. De verdachtmakingen en beschuldigingen ten aanzien van klaagster over het omgangsrecht met de kinderen zijn niet verder onderbouwd of gestaafd dan met deze eenzijdige verklaringen. Deze aanpak strookt niet met artikels 1 en 2 van de Code over waarheidsgetrouwe berichtgeving en artikel 25 over het uiten van ongegronde verdachtmakingen of beschuldigingen.
Het artikel brengt ernstige beschuldigingen uit die de eer en goede naam van klaagster betreffen en waarvoor de journalist vóór publicatie een kans op wederhoor had moeten bieden. Dat is niet gebeurd. De journalist heeft gebeld op een onbestaand nummer en daarna geen andere pogingen gedaan om klaagster te contacteren. Dat strookt niet met artikel 20 en de bijhorende richtlijn over wederhoor.
Bij het artikel staat een herkenbare foto van de minderjarige kinderen van klaagster. De journalist maakt in het artikel niet aannemelijk dat er sprake zou zijn van ontvoering of onttrekking van de minderjarige kinderen. Daarom is de Raad van oordeel dat de publicatie van de foto waarop de minderjarige kinderen herkenbaar zijn in dit geval indruist tegen hun belang. Ouderlijke toestemming volstaat in dit geval niet. De publicatie van de foto strookt niet met de richtlijn bij artikel 15 van de Code over de omgang van de pers met minderjarigen.